ความรักของเด็กบ้านนอก

เนื้อเรื่อง

       "รพี"  เตรียมของเสร็จละยังลูก วันพุกต้องออกเดินทางแล้วหนา " รพี " หรือ รพีภพ จันทกานศิริ เป็นเด็กจากจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ อยู่กับแม่และพี่สาว เป็นเด็กน่ารัก หน้าหวาน ฐานะทางบ้านปานกลาง พี่สาวแต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว จึงทำให้ รพี อยู่กับแม่ 2 คน ส่วนคนเป็นพ่อเลิกกับแม่ ไปมีภรรยาใหม่แล้ว และไม่เคยกลับมาสนใจครอบครัวนี้อีกเลย  

**ครับแม่  เตรียมเรียบร้อยแล้วครับ  ถ้าน้องไปแล้วแม่จะอยู่คนเดียวได้ก็ครับ 

คนเป็นแม่ได้แต่มองหน้าลูกชาย น้ำตาคลอ **ได้ก่าลูก มันเป็นอนาคตของลูก ที่ลูกต้องไปร่ำเรียนสร้างอนาคตของลูก แม่บ่มีเงินทอง บ่มีทรัพย์สมบัติฮื้อลูก มีสิ่งเดียวตี้แม่หื้อลูกได้ก็คืน การเฮียน ที่จะติดตัวของลูกตลอดไป 

ทำให้ รพี น้ำตานองหน้า **ครับ น้องจะตั้งใจเฮียน และกลับมาอยู่กลับแม่ครับ **

บ่ต้องไห้แล้วลูกไปนอนเตอะ  เดียวแม่ก็เข้านอนละ วันพุกต้องเดินทางแต่จ้าว 

 **ครับแม่**

หลังจาก 2 แม่ลูกแยกย้ายกันไปน้อง รพี นอนคิดว่าแม่ตัวเองจะอยู่ได้หรือป่าว ส่วนเข้าต้องไปอยู่กับคนไม่รู้จัก แต่มันเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้ตัวเองอยู่รอด การไปครั้งนี้ตัวของ รพี เองก็ไม่ได้ตั้งใจจะไป สืบเนื่องจากทางโรงเรียนมีเปิดการสอบชิงทุนเพื่อไปเรียนต่อ ในกรุงเทพฯ รพีเอง ลองไปสมัครเป็นเพื่อนกับ **ภานุ**  ภานุวัฒน์ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับ รพี  แต่ตัวของรพีสอบได้คะแนนเป็นอันดับหนึ่งของโรงเรียน ส่วนภาณุ สอบติดที่เชียงใหม่ เลยไม่ได้ไปกับ รพี  

 **เสร็จแล้วยังลูก ภานุ มาส่งลูกแล้วนะ รพี  คร้าบแม่  รพี เดินออกจากห้องต้วเองพร้อมกับกระเป๋า มาเมินละก่า ภานุ **

**กำลังมา รพี มีกระเป๋าใบเดียวก่ะ  

**ใช่ๆ  บ่ฮู้จะเอาอะหยังไปอ่ะ เดียวก็ต้องปิกมาบ้านอยู่ ตอนนี้ไปแค่รายงานตัว เดียวปิกมารอบหน้าก่อนค่อยเอาไป

**เรียบร้อยแล้ว ก็ไปเลยก่อ

**ไปแล้วเน้อครับแม่ เดียวไปถึงกรุงเทพแล้วจะโทรหาครับ สวัสดีครับแม่

คนเป็นแม่สวมกอดลูกชาย**ไปดีมาดีเน้อลูก มีอะหยังขาดเหลือก็โทรมาบอกแม่เน้อ**  **ครับแม่**

**หลังจากออกบ้านมา ภานุ มาส่ง รพี ที่ขนส่งประจำอำเภอ เพื่อรอรถเดินทางไปกรุงเทพฯ **รพี ไปถึงกรุงเทพแล้วโทรมาเล่าให้เราฟังบ้างนะ ภานุ เหมือนกันไปเรียนที่ เชียงใหม่แล้วอย่าลืมโทรมาเล่าให้เราฟังบ้างนะ  ได้เลย รถมาแล้ว รีบเตรียมตัวเถอะ  

 **หลังจากขึ้นรถมาแล้ว รพี นั่งเงียบๆ มองออกไปทางหน้าต่าง รถวิ่งผ่านไปมา ทำให้ รพี  คิดถึงแม่ และพี่สาว ของตัวเอง  มันเหงาแบบบอกไม่ถูก รถวิ่งออกจากตัวอำเภอ รพี หลับตาคิดอะไรไปเงียบๆ แลบะเข้าสู้ห้วงนิทรา

               

                                                                 ************************************

     วันนี้ไรน์พอแค่นี้ก่อนนะจร้า  เดียวมาต่อให้อีก ครั้งแรกในการแต่งนิยาย มีอะไรผิดตรง หรือเนื้อเรื่องไม่ดียังไง คอมเม้นน์มาได้นะจร้า